Καταγγέλουμε την ολιγωρία και ανικανότητα των αρμόδιων υπηρεσιών αλιείας, επιτροπής προβλημάτων ποταμού Λούρου και της Περιφέρειας στη διαφύλαξη του φυσικού μας πλούτου και της φυσικής Ηπειρωτικής κληρονομιάς.Σειρά αυτή τη φορά έχει ο ποταμός Λούρος με κίνδυνο της οικολογικής του κατάρρευσης από τις χρόνιες ανεξέλεγκτες ιχθυοκαλλιέργειες στις περιοχές Βουλιάσα, Μουσιωτίτσα και Πλατανάκια.
Μοιραία ακολουθείται και εδώ η πορεία των μεγάλων υγρών οικοσυστημάτων (του Αμβρακικού, της Παμβώτιδας, του Καλαμά κ.ά.) η αναλγησία, η απραξία και τη «δηλητηρίασή» τους τελικώς.Αυτή η ευαίσθητη περιοχή υφίσταται αποδεδειγμένα πολυετή υπέρμετρη χρήση της παραγωγής και την περιβαλλοντική «ασυλία» των ιθυνόντων. Αυτή η περιοχή είναι εξ’ ορισμού ακατάλληλη λόγω της υπερφόρτωσης με 22 μονάδες σε «παράταξη» σε απόσταση μόλις 3 χλμ. ροής ποταμού.
Την ζοφερή κατάσταση ενισχύουν οι επιζήμιες εντός της κοίτης του ποταμού τσιμεντένιες κατασκευές υδροληψιών, δίχως διαχειριστικό σχέδιο, δίχως φίλτρα, με υπερβολική επιβάρυνση από την απουσία συστημάτων συλλογής αποβλήτων, δίχως ολοκληρωμένη πρόληψη και έλεγχο της ρύπανσης Οδηγ. 96/61/ΕΚ—ΕΕ L 257.Ζητάμε από το Περιφερ. Συμβούλιο και την Κτηματ. Υπηρεσία του Δημοσίου να μην υιοθετήσουν την συνέχιση της «εισβολής» των μονάδων των υδατοκαλλιεργειών μέσα στην κοίτη αυτού του σημαντικού ελληνικού υδροφορέα με τρόπο αυθαίρετο και άναρχο.
Η τριακονταετής απραξία ελέγχου έχει επιφέρει σοβαρές επιπτώσεις στο ευρύτερο περιβάλλον με την διάβρωση της αμμώδους κοίτης με άμεσο κίνδυνο την προβολή παρακείμενων πηγών.Κε Περιφερειάρχα, ποιος ο λόγος μετατόπισης στον καθορισμό των νερών του ποταμού Λούρου από ανωτέρας τάξης για ύδρευση από τη θέση «Ζ» επί Νομαρχίας Χαραλαμπίδη το 1991 στη θέση «Α» επί Νομαρχίας Ζαρμπαλά το 1998; Θα υπάρξει κάποια άλλη μελλοντική μετακίνηση σ’ αυτή την αδιαφανή διαδικασία;Πόσο ασφαλείς πρέπει να αισθάνονται τα 11 χωριά που υδρεύονται από τη θέση «Ταμπακόμυλος» στη γέφυρα Μουσιωτίτσα;
Η δίκαιη κατανομή της αλιευτικής παραγωγής και η αναγκαιότητα του Χωροταξικού Σχεδιασμού από το ΥΠΕΚΑ σαν Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων για την Αειφόρο Ανάπτυξη των υδατοκαλλιεργειών είναι επιτακτική.Δεν πρέπει όμως το συγκεκριμένο πλαίσιο απλώς να νομιμοποιεί την σημερινή κατάσταση χωρίς καμμιά ουσιαστική κατεύθυνση προς την προστασία του περιβάλλοντος και των κοινωνιών από τις αρνητικές συνέπειες των ιχθυοκαλλιεργειών.Η συμμόρφωση των ιδιοκτητών είναι αναγκαία στην τήρηση των κανόνων σωστής λειτουργίας και να μην πραγματοποιείται επί τη βάσει «πελατειακών σχέσεων», διότι:
α) Η ανεξέλεγκτη χωροθέτηση και υπερσυγκέντρωση σε μια ιδιαίτερα περιορισμένη κλίμακα παραβιάζει την φέρουσα ικανότητα και προκαλεί σύγκρουση με άλλους οικονομικούς τομείς όπως ο Τουρισμός και η γεωργική εκμετάλλευση
β) Δεν γνωρίζουμε αν τηρούνται οι απαραίτητοι κανόνες καλής διαβίωσης των ψαριών και υγιεινής των μονάδων
γ) Προκαλείται ρύπανση και υποβάθμιση των οικοσυστημάτων από τα απόβλητα των ιχθυοκαλλιεργειών (περιττώματα, αντιβιοτικά, υπολείμματα τροφής, χημικά καθαρισμού)
δ) Προκαλείται διατάραξη της διαδρομής των ελευθέρων ψαριών, κάποια από τα οποία προστατεύονται ως σπάνια και απειλούμενα
ε) Υπάρχει κίνδυνος διαφυγής γόνου και ψαριών και να εισέλθουν σε ιθαγενείς πληθυσμούς και να προκαλέσουν μακροπρόθεσμη ζημία λόγω της απώλειας της γενετικής ποικιλότητας, η εισαγωγή τους στο οικοσύστημα μπορεί να οδηγήσει στην πρόκληση νόσων.
Απαιτούμε να ανοίξουν όλοι οι φάκελοι των αδειοδοτήσεων προκειμένου να ελεγχθούν η νομιμότητα των μονάδων και η τήρηση των περιβαλλοντικών όρων, ούτως ώστε να αποδοθούν οι ευθύνες δίκαια και να προστατευθεί το κεφάλαιο Ηπειρωτικό Περιβάλλον που αποτελεί, ως φαίνεται ξεχασμένη δημόσια περιουσία.
Οικολόγοι Πράσινοι Ηπείρου
Φώτης Δέμιτσας
