Το χωριό Δίλοφο Ζαγορίου αποτελεί έναν από τους πιο γραφικούς και καλύτερα διατηρημένους οικισμούς στα Ζαγοροχώρια, άριστο δείγμα της αρχιτεκτονικής του 19ου αιώνα.
Βρίσκεται σε υψόμετρο 850 μέτρων στις πλαγιές της Τύμφης και χαρακτηρίστηκε ιστορικός τόπος, ύστερα από σχετική απόφαση του Κεντρικού Συμβουλίου Νεωτέρων Μνημείων. Σύμφωνα με την απόφαση, ο οικισμός Δίλοφο Ζαγορίου κηρύσσεται ιστορικός τόπος «λόγω της αρχιτεκτονικής, πολεοδομικής και λαογραφικής σημασίας του».
Η αρχιτεκτονική διαμόρφωση του χωριού άρχισε στα τέλη του 14ου- αρχές του 15ου αιώνα, ενώ τη μεγαλύτερη ανάπτυξή του γνώρισε ο οικισμός τον 19ο αιώνα. Το Δίλοφο είναι από τα καλύτερα διατηρημένα χωριά του Ζαγορίου, χαρακτηριστικό δείγμα ζαγορίτικης αρχιτεκτονικής.
Το 1969 το χωριό κηρύχθηκε τόπος ιδιαίτερου φυσικού κάλλους και με προεδρικό διάταγμα του 1979 χαρακτηρίστηκε παραδοσιακός οικισμός. Στο Δίλοφο υπάρχουν 68 παραδοσιακά κτίσματα, η πλειονότητα των οποίων σώζεται σε καλή κατάσταση. Στα αξιοθέατά του περιλαμβάνονται, πέτρινες βρύσες, λιθόστρωτα καλντερίμια και εντυπωσιακοί ναοί και εκκλησάκια, όπως ο ναός της Κοίμησης της Θεοτόκου που χρονολογείται το 1850.
Βρίσκεται σε υψόμετρο 850 μέτρων στις πλαγιές της Τύμφης και χαρακτηρίστηκε ιστορικός τόπος, ύστερα από σχετική απόφαση του Κεντρικού Συμβουλίου Νεωτέρων Μνημείων. Σύμφωνα με την απόφαση, ο οικισμός Δίλοφο Ζαγορίου κηρύσσεται ιστορικός τόπος «λόγω της αρχιτεκτονικής, πολεοδομικής και λαογραφικής σημασίας του».
Η αρχιτεκτονική διαμόρφωση του χωριού άρχισε στα τέλη του 14ου- αρχές του 15ου αιώνα, ενώ τη μεγαλύτερη ανάπτυξή του γνώρισε ο οικισμός τον 19ο αιώνα. Το Δίλοφο είναι από τα καλύτερα διατηρημένα χωριά του Ζαγορίου, χαρακτηριστικό δείγμα ζαγορίτικης αρχιτεκτονικής.
Το 1969 το χωριό κηρύχθηκε τόπος ιδιαίτερου φυσικού κάλλους και με προεδρικό διάταγμα του 1979 χαρακτηρίστηκε παραδοσιακός οικισμός. Στο Δίλοφο υπάρχουν 68 παραδοσιακά κτίσματα, η πλειονότητα των οποίων σώζεται σε καλή κατάσταση. Στα αξιοθέατά του περιλαμβάνονται, πέτρινες βρύσες, λιθόστρωτα καλντερίμια και εντυπωσιακοί ναοί και εκκλησάκια, όπως ο ναός της Κοίμησης της Θεοτόκου που χρονολογείται το 1850.